Σκέψεις | Πτυχίου το ανάγνωσμα...

Γράφω και σβήνω... Ξεκινάω μια φράση, τη καταγράφω και μετά από λίγο τη σβήνω... Δεν ξέρω πως θα έπρεπε να ξεκινήσω, από που και τι να σας αναφέρω... Πέντε χρόνια είναι αυτά... Η πρώτη φορά που μπηκα ως φοιτητής στο μεγάλο αυτο πέτρινο κτήριο [ Λόγγου Τουρπάλη] ήταν Σεπτέμβριος του 2005 και σε λίγους μήνες θα είναι η τελευταία φορά που θα το επισκεφθώ αλλά ως πτυχιούχος αυτη τη φορά... Πως περνάει ο καιρός αλήθεια...

Εικόνες παιρνούν από το μυαλό μου... Αναμνήσεις τις λένε συνήθως, τις οποίες αν ξεκινήσω να τις καταγραφω μάλλον το άρθρο θα μετατραπεί σε άλλο ένα μακροσκελες και βαρετό «σεντούκι αναμνήσεων»... Άλλωστε οι αναμνήσεις είναι καλά φυλαγμένες μέσα μας... και εκεί είναι η φυσική τους θέση...

Θα γράψω μόνο μερικές λέξεις κλειδιά έτσι για το καλό... Για να θυμούνται οι παλιοί γιατί οι καινούριοι τα έμαθαν ηδη μόνοι τους ;)

Zero, karaoke, πανικός και πάντα μετά τις τρεις... Κάποτε οι Τετάρτες είχαν άλλο νόημα... Sfina, σφηνάκια, πάρτυ, τραγούδια από hits μέχρι Καρρά... Neon οταν ήταν στις δόξες του, πήγαινες για καφέ και κατέληγες να πίνεις μέχρι να κλείσει... Gossip το νέο στέκι των φοιτητών μαζί με το Senso... Αν προσθέσετε και το Carino, με λίγη «Σπονδή» και μπόλικο «Κιόσκι» είστε έτοιμοι για εξόρμηση στη Νάουσα... Περάστε και από το Extreme και είστε καλυμμένοι :P

Σκέφτομαι... Ανακαλω μνήμες... Θα μου πείτε... Σιγά το περίεργο! Έχουμε μάθει πλέον πόσο εύκολα μπορείς να βυθιστείς στις σκέψεις σου... και να αρχίσεις τις φιλοσοφίες/ιδέες/απόψεις σου για οποιοδήποτε θέμα σε απασχολεί... Καλά λοιπόν... Επειδή μάλλον δεν θα θέλετε να αρχίσω να γράφω πάλι ιστορίες, σας χαιρετώ και θα σας ξαναδώ στην ορκωμοσία...

Ζλάτης Χρήστος, tm0645


Sent from my iPhone