Έρευνα | Η επίδραση του διαδικτύου στη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου. [update II]

Το Διαδίκτυο έχει πλέον γίνει το καθολικό μέσο επικοινωνίας, ο παγκόσμιος δίαυλος αδιανόητων μέχρι πρόσφατα πληροφοριών, που με λίγα «κλικ» φτάνουν στα μάτια μας και στα αυτιά μας και από εκεί στον εγκέφαλό μας.

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τα πλεονεκτήματα της άμεσης πρόσβασης σε έναν τέτοιο πλούτο γνώσεων - και ποιος αμφιβάλλει ότι κορωνίδα αυτής της διαδικασίας είναι η διάσημη πια μηχανή αναζήτησης Google; Όμως αρχίζει να γίνεται συνείδηση σταδιακά ότι όλο αυτό το «δώρο» έρχεται με ένα τίμημα. Όπως είχε παρατηρήσει ο κορυφαίος θεωρητικός των media Marshall McLuhan, ήδη από τη δεκαετία του ΄60, όταν δεν υπήρχε το Δίκτυο, τα μέσα επικοινωνίας και ενημέρωσης δεν είναι απλώς παθητικά κανάλια πληροφόρησης, που προσφέρουν υλικό για τη σκέψη με την μορφή των πληροφοριών, αλλά διαμορφώνουν την ίδια τη διαδικασία της σκέψης.

Αυτό ακριβώς φαίνεται να κάνει ήδη το Ίντερνετ: υποσκάπτει την ικανότητά μας για συγκέντρωση, βαθιά σκέψη και διαλογισμό. Το μυαλό εθίζεται στην ευκολία: ξέρει ότι θα βρει στο διαδίκτυο ό,τι θέλει. Κάποτε το μυαλό μας βυθιζόταν σε έναν ωκεανό λέξεων, τώρα «κάνει τζετ σκι» στην επιφάνεια του νερού!

Πολλοί άνθρωποι έχουν την ίδια εμπειρία:

• όσο περισσότερο χρησιμοποιούν το Ίντερνετ, τόσο περισσότερο πρέπει να δώσουν μάχη για να μείνουν συγκεντρωμένοι στις σκέψεις τους ή σε μεγάλα γραπτά κείμενα.
• Όσο περισσότερο ασχολείται κανείς με ιστολόγια (blogs), είτε γράφοντας είτε απλώς διαβάζοντάς τα, τόσο συχνότερα δυσκολεύεται να διαβάσει βιβλία.

Η ικανότητα να διαβάζει κανείς και καταλαβαίνει βιβλία ή μεγάλα άρθρα σε περιοδικά υποσκάπτεται από το Ίντερνετ αδιόρατα. Το μυαλό εθίζεται να αλιεύει και να διαβάζει μικρά κομμάτια της επιλογής του από το Ίντερνετ και σιγά-σιγά χάνει την υπομονή και τη συγκέντρωση να διαβάσει κάτι μεγαλύτερο και να συγκεντρωθεί σε αυτό.

Αν και αναμένονται τα πορίσματα μακρόχρονων νευρολογικών και ψυχολογικών πειραμάτων, που θα μας δώσουν μια σίγουρη εικόνα για την επίπτωση του Ίντερνετ πάνω στη γνωσιακή ικανότητα του μυαλού, μια πρόσφατη μελέτη του University College London (UCL) διαπιστώνει ήδη ότι βρισκόμαστε πιθανότατα στο μέσον μιας ευρείας αλλαγής στον τρόπο που διαβάζουμε και σκεφτόμαστε.

Η πενταετής έρευνα διαπίστωσε ότι:

• οι χρήστες του Ίντερνετ τείνουν να πηδάνε από site σε site (δικτυακό τόπο) κυνηγώντας πηγές πληροφόρησης και σπάνια επιστρέφουν σε μια πηγή που ήδη επισκέφθηκαν. Συνήθως διαβάζουν το πολύ μια-δύο σελίδες ενός άρθρου και σαν πεταλούδες μετακινούνται σε άλλη ιστοσελίδα.
• Μερικές φορές «σώζουν» ένα μεγαλύτερο άρθρο ή βιβλίο στον υπολογιστή τους, αλλά είναι αμφίβολο αν τελικά το διαβάζουν ποτέ.
• Σύμφωνα με τη μελέτη του UCL οι άνθρωποι δείχνουν σαν να θέλουν να αποφύγουν πια το διάβασμα, γι΄ αυτό επιλέγουν, αντ αυτού, να «ψαχουλεύουν» στο Ίντερνετ τίτλους, περιεχόμενα, περιλήψεις κλπ.

Πίσω από αυτή την εξέλιξη κρύβεται ένας διαφορετικός πλέον τρόπος σκέψης - ίσως και αίσθησης του εαυτού. Άλλες συνδέσεις των νευρώνων, άλλη αίσθηση του εαυτού μας.

Σύμφωνα με την ψυχολόγο Μάριαν Γουλφ, του πανεπιστημίου Tufts των ΗΠΑ,

το νέο στιλ ανάγνωσης αλά-Google, που πάνω από όλα βάζει την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα, εξασθενεί την ανθρώπινη ικανότητα για το «βαθύ» διάβασμα, που ταίριαζε καλύτερα στην προηγούμενη προ-ηλεκτρονική τεχνολογία της εκτυπωτικής μηχανής.

Όταν διαβάζουμε on-line, υποστηρίζει, γινόμαστε απλώς «αποκωδικοποιητές πληροφοριών», χωρίς να έχουμε την ίδια διανοητική ικανότητα για ερμηνείες του κειμένου σε βάθος, νοητικές αφαιρέσεις, συσχετίσεις κλπ.

Σύμφωνα με την Γουλφ, η ανάγνωση δεν συνιστά μια ενστικτώδη ικανότητα των ανθρώπων και δεν είναι ενσωματωμένη στα γονίδιά μας, όπως συμβαίνει με την ομιλία. Οι νέες τεχνολογίες και τα νέα μέσα ανάγνωσης και μάθησης (π.χ. Google) παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των κυκλωμάτων των νευρώνων στον εγκέφαλό μας.

• Πειράματα έχουν δείξει ότι η ανάγνωση ιδεογραμμάτων από τους Κινέζους ενεργοποιεί άλλα εγκεφαλικά κυκλώματα σε σχέση με την ανάγνωση γλωσσών που χρησιμοποιούν αλφάβητο.

Η διαφοροποίηση αυτή αφορά κυκλώματα σε πολύ διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με κρίσιμες λειτουργίες, όπως η μνήμη ή η ερμηνεία των οπτικοακουστικών ερεθισμάτων. Άρα μπορούμε να περιμένουμε ότι τα εγκεφαλικά κυκλώματα που ενεργοποιεί η ολοένα αυξανόμενη χρήση του Ίντερνετ, θα είναι διαφορετικά από αυτά που ενεργοποιούσε επί εκατονταετίες η ανάγνωση βιβλίων και άλλων εντύπων.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι απεριόριστα «σφυρηλατήσιμος». Οι άνθρωποι μέχρι πρόσφατα πίστευαν ότι μέχρι την ενηλικίωση το πυκνό δίκτυο των περίπου 100 δισ. νευρώνων του εγκεφάλου μας ήταν πλέον οριστικά «τακτοποιημένο». Νεότερες εγκεφαλικές έρευνες όμως έχουν δείξει άλλα πράγματα.

Σύμφωνα με τον Τζέημς Ολντς, καθηγητή της νευροεπιστήμης στο πανεπιστήμιο George Mason των ΗΠΑ, το ενήλικο μυαλό συνεχίζει να είναι «πολύ εύπλαστο». Τα νευρικά κύτταρα συνεχώς σπάνε τις παλαιές διασυνδέσεις τους, σχηματίζοντας καινούριες.«Έτσι», τονίζει, «ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα να αναπρογραμματίζει τον εαυτό του στη στιγμή, αλλάζοντας τον τρόπο που λειτουργεί».

Καθόλου, λοιπόν, παράξενο που καθώς χρησιμοποιούμε τις νέες «διανοητικές τεχνολογίες» (π.χ. Ίντερνετ), όπως τις αποκαλεί ο κοινωνιολόγος Ντάνιελ Μπελ, τα εργαλεία δηλαδή εκείνα που επεκτείνουν τις διανοητικές παρά τις φυσικές μας ικανότητες, αναπόφευκτα αρχίζουμε να αφομοιώνουμε στο μυαλό μας ιδιότητες και ποιότητες αυτών των νέων τεχνολογιών.

Ο τρόπος που «βλέπουμε» το μυαλό μας αλλάζει διαχρονικά με την εξέλιξη της τεχνολογίας. Παλαιότερα, την εποχή του μηχανικού ρολογιού, λέγαμε ότι το μυαλό μας «δουλεύει ρολόι», τώρα λέμε ότι «δουλεύει σαν κομπιούτερ». Χάρη στην πλαστικότητα των νευρώνων του εγκεφάλου μας, η προσαρμογή δεν είναι μόνο λεκτική ή ψυχολογική, αλλά πηγαίνει βαθύτερα σε ένα βιολογικό επίπεδο.

Σήμερα το Ίντερνετ σιγά-σιγά απορροφά τα άλλα μέσα: γίνεται ο χάρτης, το ρολόι μας, η εκτυπωτική μηχανή μας, η γραφομηχανή, το κομπιουτεράκι για τις αριθμητικές πράξεις μας, το τηλέφωνο, η τηλεόραση και το ραδιόφωνό μας. Αυτή όμως η ενοποίηση τόσων διαφορετικών μέσων και των μηνυμάτων τους φέρνει, μεταξύ άλλων (καλών και κακών), διάσπαση της προσοχής και διάχυση της συγκέντρωσής μας.

Τα παραδοσιακά μέσα προσαρμόζονται κι αυτά στην ίδια λογική:

• έτσι οι εφημερίδες και τα περιοδικά έχουν μικρότερα πια άρθρα,
• ενώ βάζουν ένθετα «κουτιά» με περιλήψεις των άρθρων για να τα καθιστούν πιο εύκολα και γρήγορα στην ανάγνωση.

Η τέλεια μηχανή και η πρόκληση της τεχνητής νοημοσύνης. Ποτέ στην ιστορία ένα επικοινωνιακό μέσο δεν έχει παίξει τόσους πολλούς ρόλους ταυτόχρονα στη ζωή μας και δεν έχει ασκήσει τόσο πλατειά επίδραση στις σκέψεις μας, όσο το Ίντερνετ σήμερα. Στην ουσία μας αναπρογραμματίζει. H «καρδιά» του Ίντερνετ, το Google, αναζητά όλο και τελειότερους αλγόριθμους για την αποδοτική αναζήτηση και διανομή των πληροφοριών στον καθένα μας, κάνοντας τη δουλειά του μυαλού μας - και ακόμα καλύτερα μερικές φορές. Αποστολή της εταιρίας είναι «να οργανώσει την παγκόσμια πληροφορία και να την καταστήσει καθολικά προσβάσιμη και χρήσιμη», αναπτύσσοντας την «τέλεια μηχανή αναζήτησης, που θα καταλαβαίνει ακριβώς που εννοείς και θα σου δίνει ακριβώς αυτό που ζητάς».

Σύμφωνα με τη λογική της Google,

• η πληροφορία είναι ένα είδος εμπορεύματος, χρήσιμης πρώτης ύλης, που μπορεί να «εξορυχτεί» και να κατεργασθεί με βιομηχανική αποτελεσματικότητα.
• Με βάση αυτό το σκεπτικό, σε όσο περισσότερη πληροφορία έχουμε πρόσβαση και όσο ταχύτερα την επεξεργαζόμαστε, τόσο πιο παραγωγικά σκεφτόμαστε.

Ποιο είναι τελικά το όριο αυτής της λογικής;

Ο Σεργκέι Μπριν και ο Λάρι Πέητζ, που ίδρυσαν την εταιρία, όντας ακόμα μεταπτυχιακοί φοιτητές στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, έχουν τονίσει ότι ονειρεύονται να μετατρέψουν τη Google σε μια παντοδύναμη μηχανή τεχνητής νοημοσύνης που θα μπορεί να συνδέεται άμεσα στον εγκέφαλό μας!

«Η υπέρτατη μηχανή αναζήτησης είναι έξυπνη σαν τους ανθρώπους - ή κι εξυπνότερη», λένε, προσθέτοντας ότι «αν ο εγκέφαλός σας ήταν συνδεδεμένος με όλες τις πληροφορίες του κόσμου ή με ένα τεχνητό εγκέφαλο εξυπνότερο από το δικό σας, θα ήσασταν σε καλύτερη θέση...».

Όμως η άποψη πως «θα ήμασταν καλύτερα» αν ο εγκέφαλός μας συμπληρωνόταν ή και αντικαθίστατο από την τεχνητή νοημοσύνη, είναι ανησυχητική. Προϋποθέτει την παραδοχή ότι η νοημοσύνη είναι μια μηχανική διαδικασία, μια σειρά από διακριτά βήματα που μπορούν να απομονωθούν, να μετρηθούν και να βελτιστοποιηθούν. Έτσι, στον on-line κόσμο της Google απομένει λίγος χώρος για συλλογισμό και διαλογισμό. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος καταντά να αντιμετωπίζεται σαν ένας ξεπερασμένος κομπιούτερ που χρειάζεται ένα ταχύτερο επεξεργαστή κι έναν μεγαλύτερο σκληρό δίσκο.

Υπάρχει και μια σοβαρή οικονομική διάσταση σε αυτό. Όλο το εμπορικό διαδίκτυο έχει «κτισθεί» γύρω το ίδιο ουσιαστικά επιχειρηματικό μοντέλο:

όσο πιο γρήγορα «σερφάρουμε» στο Ίντερνετ, όσα πιο πολλά κλικ κάνουμε σε ιστοσελίδες, τόσες περισσότερες ευκαιρίες έχουν οι εταιρίες να μαζεύουν στοιχεία για μας και να μάς προσφέρουν οn-line διαφημίσεις.

Το τελευταίο πράγμα που θέλουν οι εταιρίες, είναι να ενθαρρύνουν το αργό διάβασμα και την συγκεντρωμένη σκέψη.

• Η πολυδιάσπαση είναι προ το συμφέρον τους.
• Η βαθιά ανάγνωση, σύμφωνα με την ψυχολόγο Μάριαν Γουλφ, είναι ισοδύναμη με τη βαθιά σκέψη - και μάλλον αντικαταναλωτική...

Από την άλλη βέβαια, δεν αποκλείεται τελικά από τα υπερδραστήρια, φουσκωμένα με πληροφορίες, μυαλά μας να ξεπηδήσει μια χρυσή εποχή διανοητικών ανακαλύψεων και οικουμενικής σοφίας.

• Διαβάστε ακόμη το σχετικό άρθρο της Καθημερινής με τίτλο "Αλλάζει η τεχνολογία τα εγκεφαλικά μας κυκλώματα;" καθώς και
  
• τη σειρά άρθρων του κ. Τσιμιτάκη με τίτλο "Άνθρωπος και Μηχανή" εδώ και εδώ.
  

update: Ψάχνοντας λίγο εκτενέστερα αρθρογραφία σχετικά με το εν λόγω ζήτημα διάβασα και μια αντίθετη άποψη από τη κ. Μπέττυ Τσακαρέστου, Γεν. Γραμματέα Δ.Σ. Ινστιτούτου Επικοινωνίας και Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο άρθρο της με τίτλο "κι όμως στο Δίκτυο σκεφτόμαστε, γινόμαστε πιο ευφυείς μαζί..."

Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το άρθρο της:

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κάθε νέα τεχνολογία που είναι ταυτόχρονα και μια κοινωνική καινοτομία, που διευρύνει τις πνευματικές και δημιουργικές δυνατότητες των πολλών, που ενδυναμώνει την κοινωνική, πολιτική ή οικονομική επιρροή τους, δέχεται την ίδια πάντα κριτική και επίθεση. Παρουσιάζεται ως μια απειλή για τον πολιτισμό, τη σκέψη και τις αξίες, που μοιάζει να είναι από την εποχή του Γουτεμβέργιου σε διαρκή διαδικασία έκπτωσης, αν δεχτούμε το σκεπτικό του Carr.

καθώς και το παρακάτω:

Η απώλεια για την οποία συζητάμε, τελικά, δεν αφορά ούτε την εξέλιξη της ανθρώπινης ευφυίας ούτε την τύχη του πολιτισμού μας. Αφορά την απώλεια των προνομίων μιας ελίτ σκέψης -ηγεμονικής για τουλάχιστον δύο αιώνες- που βλέπει να χάνει έδαφος μπροστά στην εξασθένιση κάθε λογής ιεραρχιών και «ιεραρχών».

Κυριολεκτικά έρχεται το κάτω-πάνω:

• πληθαίνουν τα bottom-up δικτυακά εγχειρήματα και δοκιμάζονται λύσεις 2.0 στο πεδίο της παραγωγής, της πολιτικής, της σκέψης, της γνώσης, της επικοινωνίας.
  
• Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι βασίζονται στην αυτοοργάνωση, στη συνεργασία, την αναγνώριση της αξίας της συμβολής όσων συμμετέχουν σε ένα κοινό έργο, στο μοίρασμα και τη διάχυση των ιδεών.

Ακόμη, διαβάστε το σχετικό άρθρο της Καθημερινής με τίτλο "Το Ίντερνετ στο εδώλιο για εγκλήματα κατά της μνήμης".


update 2: Σε σχετικό της άρθρο η Ναυτεμπορική σημειώνει πως σύμφωνα με νέα έρευνα του πανεπιστημίου Στάβανγκερ της Νορβηγίας, η ανάγνωση σε οθόνη στρεσάρει τον εγκέφαλο, ενώ αντίθετα στο χαρτί τον ηρεμεί.

• Η ερευνήτρια καθηγήτρια Αν Μάνκγεν αναφέρει ότι οι κινήσεις που κάθε λίγο και λιγάκι απαιτούνται στον υπολογιστή, δηλαδή τα συνεχή «κλικ» στις ηλεκτρονικές σελίδες και η κύλισή τους –το λεγόμενο scrolling - διακόπτουν την εστίαση της προσοχής του αναγνώστη, ο οποίος χάνει την αίσθηση πληρότητας του αναγνωστικού υλικού του, με συνέπεια ο εγκέφαλός του να βιώνει ένα συνεχές στρες.
  
• Από την άλλη, η παραδοσιακή ανάγνωση, που επιτρέπει στον αναγνώστη να πιάνει τις σελίδες και να τις γυρίζει, αισθανόμενος τη φυσική τους υπόσταση, τον βοηθά να νιώθει πιο ήρεμα. Μεγάλη σημασία παίζει και το γεγονός ότι το κείμενο στο βιβλίο ή σε μια τυπωμένη σελίδα δεν μετακινείται, όπως συμβαίνει σε μια ηλεκτρονική σελίδα.

Σουηδοί ερευνητές, σε δικές τους έρευνες, έχουν συμπεράνει ότι στο χαρτί διαβάζουμε καλύτερα και κατανοούμε περισσότερα πράγματα από ό,τι όταν διαβάζουμε ακριβώς το ίδιο κείμενο σε μια οθόνη.

• Συμφωνούν ότι όταν το βιβλίο ψηφιοποιείται και χάνει τη φυσική του υπόσταση, τότε ο αναγνώστης βιώνει μια αίσθηση απώλειας αναφορικά με τη σφαιρική κατανόηση του κειμένου. Σύμφωνα με τη Μάνγκεν, οι δυνατότητες εμπλουτισμού ενός ηλεκτρονικού κειμένου με Multimedia, όπως βίντεο, ήχοι και εικόνες, στην πραγματικότητα εμποδίζουν ένα αναγνώστη να δημιουργήσει ένα φανταστικό σύμπαν από τις δικές του νοητικές εικόνες.

Πηγή αρχικού άρθρου: Neoi N.Hleias με στοιχεία από ΑΠΕ-ΜΠΕ, The Atlantic Monthly

Read more »

Αφιέρωμα | Zeitgeist Addendum, τι κρύβεται πίσω από αυτό που φαίνεται...

Σε συνέχεια προηγούμενου άρθρου μου σχετικά με τη προσπάθεια αποκωδικοποίησης του φαινομένου που ονομάζεται "Οικονομική Κρίση" σήμερα παραθέτω ένα άρθρο του κ. Μπόμπολα, με τίτλο: “Zeitgeist”, από τη γνώση, στη μεγάλη κοινωνική ανατροπή και την λύση…

Το Zeitgeist Addendum είναι μια ταινία Αποκάλυψη! (η δεύτερη κατά σειρά). Εδώ και ενάμισι μήνα που προβάλλεται αποκλειστικά στο διαδίκτυο, την έχουν δει εκατομμύρια ενεργοί πολίτες σε όλο τον κόσμο, οι συζητήσεις έχουν ανάψει και ένα νέο παγκόσμιο κίνημα αρχίζει να μορφοποιείται.

Για όσους όμως προτιμούν να διαβάσουν πρώτα αυτό το άρθρο και μετά να δουν την ταινία, θα έχουν ένα πλεονέκτημα. Μερικά hints που θα τους προετοιμάσουν για την μεγάλη προσωπική… Ανακάλυψη!

Στα χρόνια που έχετε ζήσει και έχοντας σχηματίσει την δική σας άποψη για τον τρόπο που λειτουργεί η Ελληνική κοινωνία και ολόκληρη η παγκόσμια κοινότητα, έχετε νιώσει ποτέ την ανάγκη να ανακαλύψετε ορισμένα πράγματα, που διαισθάνεστε ότι κάποιοι - μηχανισμοί ή συμφέροντα - σας κρατούν κρυφά;..

• Ποια είναι η πραγματική αιτία της παγκόσμιας κρίσης που κορυφώνεται αυτή την περίοδο, αλλά υποβόσκει εδώ και δεκαετίες;
• Γιατί υπάρχει τόση στενοχώρια, συγκρούσεις, καταστροφικότητα, θυμός… γιατί ο άνθρωπος παραμένει κτηνώδης, βίαιος, επιθετικός, άπληστος, ανταγωνιστικός, φτιάχνοντας και την κοινωνία κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση;
• Ποιο είναι το πραγματικό “πνεύμα της εποχής” (zeitgeist);
• Ποιος ο ρόλος των πολιτικών, δικαστικών και θρησκευτικών θεσμών, θεσμών κοινωνικής διαστρωμάτωσης, οικογενειακών αξιών;
• Ποιος είναι ο ισχυρότερος θεσμός που κυβερνά τον κόσμο; ο συνδετικός κρίκος όλων των θεσμών;!
• Που βρέθηκαν ξαφνικά 28δις σε μια σχεδόν χρεοκοπημένη Ελληνική οικονομία; υπάρχουν πραγματικά αυτά τα κεφάλαια;
• Ποιος κόβει (δημιουργεί) και ποιος ελέγχει το παγκόσμιο χρήμα;
• Πως λειτουργούν οι Τράπεζες;
• Που συγκεντρώνεται το παγκόσμιο χρήμα και πως μοιράζεται;
• Υπάρχει κάποιο κρυμμένο μυστικό που αγνοούν οι πολίτες και αν το ήξεραν θα επαναστατούσαν όλοι μαζί, την ίδια μέρα, σε όλο τον κόσμο;
• Ποιο είναι το βασικό εργαλείο της ελεύθερης αγοράς;
• Υπάρχει κάποιος παρανοϊκός ενσωματωμένος χρηματοοικονομικός μηχανισμός, στις ελεύθερες αγορές του δυτικού κόσμου;
• Μπορούν αντικειμενικά να μειωθούν τα χρέη πολιτών, νοικοκυριών και κρατών, ή υπάρχει κάποια άλλη σκοπιμότητα πίσω από την αέναη συσσώρευση “χρέους” από όλους;..
• Ποια είναι η πραγματική αξία του χρήματος, τι “συγκεκριμένο” κρύβεται πίσω από τα χρήματα.
• Που βρίσκονται αόρατοι φόροι και που πάνε τα χρήματα από αυτούς;
• Υπάρχει κρυμμένη σκοπιμότητα στον δανεισμό μεταξύ πολιτών-τραπεζών, κράτους-κεντρικής τράπεζας και κρατών μεταξύ τους; Ποιοι έχουν τον πλήρη έλεγχο;
• Τι κρύβεται πίσω από τα τεράστια κεφάλαια ενίσχυσης που δεχόμαστε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; γιατί δεν καταλαβαίνουμε πουθενά στην καθημερινότητα μας την εισροή τους;
• Τι διακυβεύεται σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο από τον δανεισμό; ποιος αρχαίος θεσμός αναβιώνει;
• Ποιος ο ρόλος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Επηρεάζουν οι δυο γιγάντιες τράπεζες την καθημερινότητα των Ελλήνων ή την ανεξαρτησία της χώρας, και πως;
• Τι αποτελεί δημόσιο πλούτο;
• Τι κρύβεται πίσω από το ξεπούλημα μεγάλων κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, εθνικών πόρων και δημόσιου πλούτου;
• Είναι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, ο “πραγματικός κυβερνήτης” της χώρας, η υπάρχουν άλλοι από πάνω τους, που τους χρησιμοποιούν ως διαχειριστές και υπαλλήλους; ποιοι είναι αυτοί;
• Υπάρχει θεμελιώδης παραβίαση του νόμου και του Συντάγματος από τις τράπεζες και την κυβέρνηση;
• Γιατί οι εκάστοτε υπουργοί και πρωθυπουργοί ψεύδονται ασυστόλως χωρίς ποτέ να αντιμετωπίζουν συνέπειες; ποιοι μηχανισμοί τους καθιστούν αλώβητους;
• Πως ο πρωθυπουργός Καραμανλής παραμένει κατ’ ουσίαν ανεπάγγελτος; (η αλλιώς, πως εξηγείται η κοινή πεποίθηση ότι δεν ασκεί κάποια εργασία, παρά μόνο επικοινωνιακή..)
• Γιατί η υπουργός εξωτερικών έχει μεταξύ άλλων εκχωρήσει κατά παράβαση του Συντάγματος ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα Ελλήνων πολιτών στις ΗΠΑ;
• Πως εξηγείται η υποτακτικότητα και οι ιδιαίτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ, της Ν. Μπακογιάννη, της κυβέρνησης, αλλά και του Γ. Παπανδρέου από την θητεία του ως υπουργού εξωτερικών;
• Ποιοι είναι οι νέοι αφανείς τρόποι κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας κρατών όπως η Ελλάδα, από άλλα κράτη;
• Ποια είναι η “πυρηνική βόμβα” των οικονομικών εκτελεστών; (το θέμα της νέας ταινίας του Στέλιου Κούλογλου). Πως δρουν τις τελευταίες δεκαετίες οι οικονομικοί εκτελεστές, με ποια αποτελέσματα, ποιοι κρύβονται πίσω από αυτούς;
• Πως ακριβώς “διαπλέκονται” οι εγχώριοι και διεθνείς τραπεζίτες με την κυβέρνηση, τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, τα ΜΜΕ, την δικαιοσύνη και την θρησκεία; πως ακριβώς παίζεται το παιχνίδι;
• Ποια είναι η αιτία και η πραγματική διάσταση της “διαφθοράς”; μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες να μειωθεί από οποιαδήποτε κυβέρνηση; ή απαιτούνται ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές;
• Ποιοι πραγματικά φτιάχνουν τους νόμους; οι βουλευτές, ή κάποιοι άλλοι;
• Ποιο ακριβώς είναι το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, υπό τις παρούσες συνθήκες;
• Πως αποστραγγίζεται το κράτος, αλλά και ο πλανήτης από τους φυσικούς του πόρους, ποιοι επωφελούνται εις βάρος των πολιτών;
• Υπάρχει πραγματική δημοκρατία; και αν όχι, τι ακριβώς είναι αυτό που παρουσιάζεται ως δημοκρατία;
• Τι ρόλο παίζει ο φόβος της σπανιότητας-ανεπάρκειας στις οικονομίες της ελεύθερης αγοράς;
• Υπάρχει λύση για όλα τα παραπάνω; Είναι εφικτή; εφαρμόσιμη;..
• Τι έχουμε πραγματικά ανάγκη;
• Ποιος είναι ο ρόλος της τεχνολογίας στην εφαρμογή πλήρους λύσης σε παγκόσμιο επίπεδο; Υπάρχουν διαθέσιμες οι επιμέρους τεχνολογίες;
• Πως τεκμηριώνεται μια πλήρης λύση, ως προς τα επιμέρους μεγάλα ζητήματα: φυσικοί πόροι, περιβάλλον, φτώχεια και σίτιση, αντιμετώπιση βίας, στέγη, εργασία, διαβίωση, εκπαίδευση, ποιότητα ζωής, …
• Ποια βασικά επαγγέλματα είναι απολύτως άχρηστα για την κοινωνία και στο μέλλον θα εξαφανιστούν;
• Είναι εφικτή μια παγκόσμια “κοινωνία της αφθονίας” αντί της τρέχουσας “κοινωνίας της ανεπάρκειας”; ποιο από τα δυο μοντέλα είναι βιώσιμο και γιατί;
• Υπάρχουν προτάσεις άμεσης δράσης; ποια είναι τα πιθανά ενδιάμεσα βήματα;
• Ποιο είναι το σχέδιο “Αφροδίτη”;

Αρκετά όμως, είναι η ώρα να δείτε την ταινία. Μετά, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο!

Σε περίπτωση που αξιολογήσετε θετικά το περιεχόμενο του άρθρου θυμηθείτε, υπάρχουν εκατομμύρια Έλληνες που δεν γνωρίζουν αυτό που εσείς γνωρίζετε. Έχετε την επιλογή να διαδώσετε το Zeitgeist Addendum με θέρμη και κυρίως να το συζητήσετε!..

Η ταινία ξεκινά και τελειώνει με αποσπάσματα ομιλιών ενός φωτισμένου Ανθρωπιστή, του Jiddu Krishnamurti

• Σας προτείνω να επιλέξτε ένα δίωρο που θα είστε χαλαροί, χωρίς να σας διακόπτουν (πιθανότατα, κάποια καθημερινή βράδυ ή μέσα στο Σαββατοκύριακο).
  
• Μην ανησυχείτε αν στην διάρκεια της ταινίας δεχθείτε αλλεπάλληλα σοκ για τα πιστεύω σας! Απολαύστε το, οι καινούργιες σας πεποιθήσεις θα είναι πατήσουν πιο γερά στο έδαφος.
  
• Δεν χρειάζεται να κρατήσετε σημειώσεις, μπορεί όμως να χρειαστείτε αρκετά pause ή rewind για να χωνέψετε αυτό που βλέπετε και ακούτε!
  
• Αυτά που θα δείτε και θα σας απασχολήσουν τους επόμενους μήνες ή χρόνια, θα έχετε την ευκαιρία να τα αξιολογήσετε με την βοήθεια ενός εργαλείου ανάλυσης που περιλαμβάνει όλο το περιεχόμενο της ταινίας. Και φυσικά να τα συζητήσετε με τις online και offline κοινότητες.
  

Το zeitgeist addendum analysis, δημιουργήθηκε με σκοπό να προσφέρει στους Έλληνες χρήστες ένα εργαλείο δημόσιου διαλόγου του ομώνυμου έργου. Χωρίσαμε την ταινία σε εκατόν πενήντα επί μέρους ενότητες, με βάση την θεματολογία έτσι ώστε να δίνουμε στον χρήστη την δυνατότητα της γρήγορης εύρεσης του τμήματος που τον ενδιαφέρει. Κάθε επιμέρους κομμάτι περιέχει 1ον το αντίστοιχο video με τον embed κώδικά του και 2ον τον αντίστοιχο διάλογο έτσι ώστε με απλό copy-paste, να προστίθεται σε blog, forum κλπ.

Read more »

Δολοφονία | Σκέψεις και προβληματισμοί...

Εύχομαι ο χαμός του μικρού Αλέξανδρου να μην αποτελέσει ακόμη μια σελίδα στο μακρύ κατάλογο των περιστατικών κατάχρησης της αστυνομικής ιδιότητας... Καλό σου ταξίδι, Αλέξανδρε! Ας μην δημιουργήσουμε με τη στάση μας και θρηνήσουμε και άλλους "Αλέξανδρους"...

• Διαβάστε την άποψη του πιγκουίνου για τα γεγονότα των ημερών... Με εκφράζουν απόλυτα... Αλλά πέρα από τις μακροσκελείς αναλύσεις όλων μας
  
• η άποψη των μαθητών έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τις δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς... γι΄αυτό διαβάστε τη παρακάτω στιχομυθία που έγραψαν τα παιδιά με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου...

Διαβάζω στη Καθημερινή...

...Συγκλονισμένοι οι μαθητές από τον φόνο του αδελφού τους διαδηλώνουν την οργή τους. Με την πικρή γνώση ότι η φωνή τους δεν θα ακουστεί, καταθέτουν στον Άγνωστο Στρατιώτη λουλούδια και βιβλία, Αρχαία, Λογοτεχνία, Μαθηματικά, όσα διαβάζει ένα παιδί. Ανάμεσα στα βιβλία ίσως διακρίνουμε κι ένα αντίτυπο του Συντάγματος, με υπογραμμισμένα δύο σημεία:

• Άρθρο 2.1: «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας».
• Άρθρο 5.2. «Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους».
  

Αυτό το «όλοι» το έχουν διπλά υπογραμμίσει οι μαθητές. Με αίμα.

Υπάρχουν αυτοί που μιλάνε και αυτοί που σιωπούν. Σιωπούν, μολονότι ο ρόλος τους είναι να διακινούν την πληροφορία και τον λόγο. Σιωπούν εκκωφαντικά και προφανώς ένοχα...

• Ο Γιώργος Ράπτης όμως γράφει για τα γεγονότα των ημερών και υποστηρίζει πως τα "Τα Εξάρχεια είναι παντού..."Ας προβληματιστούμε μαζί του καθώς και
• με τις ασύνταχτες σκέψεις από το σεντούκι (που μόνο ασύνταχτες δεν είναι...) και
  
• την επί τροχάδην καταγραφή των σκέψεων του Αει Σιχτίρ.
  

Είναι πολλά ακόμη τα κείμενα και άρθρα που έχω διαβάσει και θεωρώ αξιόλογα αλλά θα τα συγκεντρώσω όλα μαζί σε ένα νέο άρθρο τις επόμενες ημέρες με την ελπίδα να ηρεμήσουν τα εξομαλυνθεί η κατάσταση και να κάνουμε μια νέα αρχή όλοι μαζί... για μια καλύτερη και πιο σκεπτόμενη Ελλάδα...

Read more »

Δολοφονία | Εξοστρακισμένες σκέψεις...

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε όλοι μας με θλίψη, οργή και αγωνία να καταστρέφεται η χώρα μας και να έχει ξεσπάσει μια γενικευμένη αντίδραση μαθητών, φοιτητών αλλά και καθηγητών, γονέων... Είναι πολλά που θέλω να γράψω αλλά τα συναισθήματα δεν μου επιτρέπουν να γράψω ένα ολοκληρωμένο κείμενο οπότε παραθέτω τα status updates μου στο Facebook από τις τρεις τελευταίες ημέρες τα οποία αποτυπώνουν κατά κάποιο τρόπο τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για τα γεγονότα που ζούμε από το Σάββατο το βράδυ...

Είμαι εξοργισμένος με την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 16χρονου! Θα αποδοθεί δικαιοσύνη αγαπητοί κύριοι της Ζαρντινιέρας?

• δεν είναι αντίδραση αυτή εκπαιδευμένων αστυνομικών να αφήνουν το περιπολικό και να πάνε πεζοί να κυνηγάν ταραξίες και να ρίχνουν όπου τους καπνίσει... και όποιον πάρει ο χάρος...

• και ακόμη δεν κατάλαβα αν το συγκεκριμένο 15χρόνο ήταν κουκουλοφόρος η βρέθηκε στο λάθος μέρος τι λάθος στιγμή... γιατί μάλλον το δεύτερο έγινε!... και ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ Τον κουκουλοφόρων...

• πριν 2 λεπτά έδειξαν στον ANT1 μια σύλληψη ενός μαθητή από 3 τον MAT... τον ΕΣΕΡΝΑΝ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ για πολύ ώρα! ΓΙΑΤΙ? ΈΤΣΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ? ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΕ!

• Γιατί τόση βία για την βία? Ευτυχώς ήταν οι κάμερες και οι πολίτες εκεί και τον σήκωσαν επάνω... και μετά φυσικά άρχισαν και πάλι τα όργανα με πέτρες και μολότοφ....

Από συνομιλία με φίλο αστυνομικό των ΜΑΤ.

2 πράγματα μπορούν να συμβαίνουν:

• Έχετε πολλούς μα "πάρα πολλούς" μαλάκες στα MAT και στην αστυνομία χωρίς εκπαίδευση, με κόμπλεξ και ψυχολογικά προβλήματα που βγαίνουν στις αντιδράσεις σας, η

• Είναι μια γενικότερη νοοτροπία και φιλοσοφία που σας έχουν περάσει... Read More του ότι είμαι Ματατζής - αστυνομικός έχω πιστόλι και γαμάω όποιον θέλω και όπως θέλω! ...

Δέχομαι ότι κάνετε ένα δύσκολο και επικίνδυνο επάγγελμα αλλά ... όλα τα επαγγέλματα έχουν κάποιους κανόνες και κάποια όρια! Πολλοί (λίγοι ελπίζω..) από εσάς ξεφεύγουν από τα όρια και κάνουν ότι τους κατέβει στο κεφάλι.

Τελικά τίποτα δεν λειτουργεί σε αυτή τη χώρα...

• Το πρόβλημα είναι βαθύτερο και διαχρονικό! και δεν υπάρχει διάθεση να αλλάξει! για να πάμε μπροστά επιτέλους... Αν δεν καθίσουμε να δούμε τι οδήγησε σε αυτή τη κατάσταση με χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν ειρηνικά δεν θα καταφέρουμε τίποτα...Απλώς θα καταριόμαστε τους κουκουλοφόρους που τα σπάνε χωρίς λόγο και αιτία...

Θα παραδεχθώ τα ΜΑΤ μόνο όταν μπουζουριάσουν όλα τα μεγάλα κεφάλια "γνωστούς-αγνώστους" και θα αντισταθούν στις άνωθεν εντολές! Αλλιώς υπηρετούν το σύστημα!

• Γι αυτό δεν πάμε μπροστά ρε Χρήστο.. Γιατί αυτά τα 15χρονα που τώρα τα σπάνε μαζί με τους μεγάλους, στα 20 τι θα κάνουν;;; Όλοι οι αλήτες μέσα...

Γιατί όμως τα σπάνε? Τι τους φταίει?

Γιατί δεν βρίσκουν να εκφράσουν το θυμό τους και την ενεργητικότητα τους σε δημιουργικές ασχολίες?

Γιατί δεν έχουν πλέον πρότυπα?

Γιατί θέλουν να γίνουν μάγκες για να πουλήσουν μαγκιά στους συνομηλίκους τους? .....

ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ? ...

Είναι εύκολο να τους βάλουμε όλους στο Κορυδαλλό ... για να βγουν μετά από 3-5-10 χρόνια επαγγελματίες αλήτες πλέον! ...

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ αλλά δυστυχώς σκεφτόμαστε και αναδεικνύουμε τις σπασμένες βιτρίνες του ΠΛΑΙΣΙΟΥ και της Τσιμισκής και της Ερμού...

Σκέψη via Anilikos: Εικόνα της ΕΛΑΣ χάλασε. Αφήνουμε να γίνει πανικός. Πολίτες ξαναφωνάζουν ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ σώσε μας! Η αστυνομία θα σώσει…

ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΕ!!! ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ?

• η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και βγαίνει ο Παυλόπουλος και λέει ότι "Σκεφτείτε τι δεν έχουμε αφήσει να καεί..." ΑΛΗΘΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΈΣ?... Μήπως γιατί όλοι μα όλοι είναι ΙΔΙΟΙ???... Δεν υπάρχει ελπίδα αν συνεχίσουμε έτσι! ...

RT:@Kassianos Γειτόνισσα παρακολουθώντας στην TV τις επιθέσεις εναντίον τραπεζών: "Σε τζάμια να τα φάτε τα 28δις, Χριστουγεννιάτικα!"

Προτείνω να ορίσουμε κυβέρνηση πολιτών με πρωθυπουργό τον εαυτό μας!

Επιμένετε να θυμάστε. Βρε μανία σας με αυτή τη ρημάδα την αλήθεια!...

Σήμερα η Παπαρήγα με εξέπληξε! Δείχνει να έχει αληθινή πολιτική άποψη σε σύγκριση με τον Στρατηγό Παυλόπουλο!

• …και να φανταστείτε ότι ψήφισα Καραμανλή! και μόλις έβλεπα Παπαρήγα έλεγα "ωχ μωρέ... πάλι τις γνωστές κουμουνιστικές μπουρδολογίες θα πει..."

ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ! Οργή κατά των πάντων! Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου! Και δεν υπάρχει ένα ΗΓΕΤΗΣ πουθενά! Δυστυχώς...

«Για να αντιμετωπίσεις μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να έχεις γενετικούς αδένες»! τάδε έφη, Νίκος Χατζηνικολάου!

• για τον Καραμανλή! ... ακόμη και ο Χατζηνικολάου έβαλε τα πράγματα στη θέση τους...

Καλό ταξίδι Αλέξη... Σίγουρα πας κάπου που είναι πολύ καλύτερα από εδώ...

Βαρέθηκα να σκέφτομαι... Φτάνει... Ας τελειώσει επιτέλους και ας κάνουμε ένα refresh να επιστρέψουμε στη μυθική πραγματικότητα που ζούσαμε! Please...

Read more »

Έρευνα | Αποκωδικοποιώντας την ανθρώπινη σκέψη...[update]

Επιστήμονες σήμερα ισχυρίζονται ότι μια νέα συσκευή, η οποία θα αποκαλύπτει τι ακριβώς βλέπουμε, αποκωδικοποιώντας την ανθρώπινη εγκεφαλική δραστηριότητα, πολύ σύντομα θα είναι πραγματικότητα! Η νέα αυτή μελέτη ανοίγει τον δρόμο για χρήση της τεχνολογίας προκειμένου να απεικονίζονται οι σκηνές που ένα άτομο φέρνει στη μνήμη του ή βλέπει στα όνειρά του!

Οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, ανέπτυξαν έναν σύνθετο τρόπο εξαγωγής των οπτικών ερεθισμάτων από τα εγκεφαλικά σήματα μέσω ενός υπολογιστικού μοντέλου.

Το νέο μοντέλο χρησιμοποιεί δεδομένα Λειτουργικής Απεικόνισης Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI) και αποκωδικοποιεί τις πληροφορίες που προέρχονται από τον οπτικό φλοιό του ανθρώπινου εγκεφάλου, το τμήμα του εγκεφάλου το οποίο είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία των οπτικών ερεθισμάτων και παράγει εικόνες της δραστηριότητας του εγκεφάλου βάσει των αλλαγών που παρατηρούνται στη ροή του αίματος σε διαφορετικές περιοχές του.

Από τη στιγμή που ένα υπολογιστικό μοντέλο “εκπαιδεύεται” πάνω σε ένα συγκεκριμένο άτομο, μπορεί να αναλύσει εικόνες από μαγνητικές τομογραφίες και να αποφασίσει ποιο… ουσιαστικό σκέφτεται εκείνη τη στιγμή ο εγκέφαλος ή ακόμη περισσότερο να αναγνωρίσει λέξεις που το μοντέλο δε συνάντησε κατά τη διάρκεια της “εκπαίδευσής” του. Αυτή η διαδικασία βασίζεται στον τρόπο με το οποίο τα ουσιαστικά συσχετίζονται μέσα στο μυαλό μας με ρήματα όπως “βλέπω”, “ακούω” ή “γεύομαι”.

• Το πρώτο βήμα είναι να «εκπαιδευθεί» ο αποκωδικοποιητής ώστε να αναγνωρίζει τον τρόπο με τον οποίον κωδικοποιεί ο εγκέφαλος του κάθε ανθρώπου τις οπτικές πληροφορίες. Αυτό συμβαίνει σε διάστημα πέντε ωρών, κατά το οποίο κάθε εθελοντής κοιτάζει χιλιάδες φωτογραφίες.
• Το επόμενο στάδιο αφορά σε ένα νέο σετ εικόνων που δίνονται στον εθελοντή. Προτού δοθούν οι εικόνες, οι ερευνητές χρησιμοποιούν τον αποκωδικοποιητή ώστε να προβλέψει την εγκεφαλική δραστηριότητα που θα παρουσιάσει ο εθελοντής κοιτώντας καθεμιά από τις εικόνες.
• Τέλος, οι επιστήμονες δίνουν τις εικόνες στον εθελοντή εν όσο αυτός υποβάλλεται στην τομογραφία.

Η μέθοδος αποδείχθηκε άκρως αποτελεσματική. Σε ένα σετ 120 εικόνων η συσκευή μάντεψε σωστά τις εικόνες 9 στις 10 φορές. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόβλεψη στην τύχη σχετικά με το ποια εικόνα είχε διαλέξει ο εθελοντής θα έδινε σωστό αποτέλεσμα μόνον οκτώ φορές ανά 1.000 προσπάθειες.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι εάν χρησιμοποιούσαν 1 δισ. εικόνες το ποσοστό επιτυχίας θα ήταν 20%. Με τόσες εικόνες το λογισμικό θα μπορεί να επιτύχει πραγματική ανασύνθεση εικόνων που βλέπει ένα άτομο από το μηδέν.

Διαβάζοντας τα όνειρα...

«Τα αποτελέσματα της νέας αυτής έρευνας πρόκειται να φέρουν την επανάσταση στον τομέα της οπτικής αντίληψης και πιθανότατα στον τομέα της αποκωδικοποίησης των μηχανικών αντιδράσεων»

αναφέρει ο John-Dylan Haynes από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ, στη Λειψία της Γερμανίας.

Όπως αναφέρει ο Haynes, η μελέτη υπαινίσσεται επίσης ότι οι επιστήμονες κάποια μέρα θα μπορέσουν να αποκτήσουν πρόσβαση στα όνειρα, τις αναμνήσεις και τη φαντασία μας, σε περίπτωση που ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τα όνειρα με τρόπο ανάλογο με αυτόν των οπτικών ερεθισμάτων.

«Η πολυπλοκότητα της έρευνας έγκειται στην δυσκολία της δημιουργίας μοντέλων για διαφορετικούς τύπους πολύπλοκων σκέψεων, όπως οι αναμνήσεις και οι προθέσεις,»

λέει χαρακτηριστικά ο Haynes.

Οι ερευνητές, επικεφαλής των οποίων ήταν ο δρ Τζακ Γκάλαντ, αναφέρουν στο «Νature» ότι:

«τα αποτελέσματά μας μαρτυρούν ότι ίσως σύντομα είναι δυνατόν να ανασυντίθεται μια εικόνα από τις οπτικές εμπειρίες ενός ατόμου με βάση μόνο τις μετρήσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητάς του. Θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί μια συσκευή που θα διαβάζει το μυαλό και η οποία θα ανασυνθέτει την εικόνα από την οπτική εμπειρία ενός ανθρώπου σε οποιαδήποτε στιγμή».

Από την άλλη βέβαια, εγείρονται ερωτήματα για τη χρήση της μεθόδου, αφού οι επιστήμονες σύντομα θα μπορούν να διαβάζουν τη σκέψη ενός ατόμου χωρίς αυτό να το γνωρίζει. Αρνούνται όμως μια τέτοια προοπτική από τη στιγμή που ο υπολογιστής πρέπει να “εκπαιδεύεται” για κάθε άτομο χωριστά, όπως επίσης από το γεγονός ότι εύκολα μπορεί να “κοροϊδέψει” το υπολογιστικό μοντέλο εάν κουνιέται μέσα στον πανίσχυρο μαγνητικό τομογράφο ή αν σκέφτεται άσχετα πράγματα!!

Στην παρούσα φάση οι ερευνητές αναφέρουν ότι όλα αυτά βρίσκονται ακόμη στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αφού η τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε οπτικές εικόνες και τα πειράματα γίνονται με βάση τον υπάρχοντα εξοπλισμό της μαγνητικής τομογραφίας. Ο αποκωδικοποιητής του λογισμικού τον οποίον χρησιμοποιούν οι ερευνητές χρειάζεται να προσαρμόζεται επί ώρες σε κάθε άτομο ενώ υποβάλλεται στην τομογραφία.

Ωστόσο η ομάδα προειδοποιεί ότι στο μέλλον, όταν οι τεχνικές σάρωσης του εγκεφάλου βελτιωθούν, μπορούν να προκύψουν ζητήματα παραβίασης των προσωπικών δεδομένων.

πηγές:

"Διαβάζοντας το μυαλό",

Αποκωδικοποιώντας την ανθρώπινη σκέψη,

Βρήκαν τρόπο να "σκανάρουν" και να διαβάζουν το μυαλό μας.

update: Διαβάζοντας το νου...

Ιάπωνες νευροεπιστήμονες παρουσίασαν μια τεχνική ανάλυσης της εγκεφαλικής δραστηριότητας η οποία μπορεί να αποκρυπτογραφεί και να προβάλλει στην οθόνη του υπολογιστή αυτά που βλέπει ο εξεταζόμενος. Στο μέλλον, ο τομογράφος θα διαβάζει ακόμα και όνειρα, υποστηρίζουν.

Στην εντυπωσιακή μελέτη, που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Neuron, οι ερευνητές μπόρεσαν να αναδημιουργήσουν στην οθόνη την εικόνα της λέξης «neuron» (νευρώνας) που κοίταζαν οι εθελοντές.

Οι νευροεπιστήμονες του ινστιτούτου εργάζονται τώρα για την αποκρυπτογράφηση πιο περίπλοκων εικόνων, με την προοπτική να επεκταθούν αργότερα σε φανταστικές εικόνες και τελικά σε όνειρα.

Related articles by Zemanta

• Brain Scanner Can Tell What You're Looking At
• Brain Decides Faster Than You Think
• News: Do You See What I See? Translating Images out of Brain Waves

Read more »

Αφιέρωμα | AIDS: φαρμακευτικές, τεχνολογία, προβληματισμοί, πρωτροπές...

Διαφημιστική καμπάνια για το AIDS που δημιουργήθηκε για λογαριασμό της γαλλικής ΜΚΟ Sidaction και είδα εδώ .

H Χουακίνα στο σημερινό της άρθρο γράφει...

Σήμερα όλοι φοράμε το κόκκινο κορδελάκι.
Έχουμε χρέος να ρωτήσουμε, να μάθουμε και να ενημερώσουμε.

Στις 5 Ιουνίου 1981, αναφέρθηκε από το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ το πρώτο περιστατικό που αργότερα ονομάστηκε Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοεναπάρκειας ή AIDS. Σήμερα, 26 χρόνια μετά,

• 40.000.000 άνθρωποι ζουν μ'αυτό το νόσημα,
• 25.000.000 έχουν πεθάνει,
  
• 15.000.000 παιδιά έχουν μείνει ορφανά λόγω του ιού HIV και
• η ανθρωπότητα ακόμη παλεύει [;] να το ελέγξει.

Μας αφορά όλους. Δεν κάνει διακρίσεις εθνικότητας, φύλου, ηλικίας, φυλής, επαγγέλματος ή σεξουαλικής προτίμησης. Η διάκριση, η απόρριψη και ο αποκλεισμός των συνανθρώπων μας που πάσχουν από AIDS αποδυναμώνουν τους κοινωνικούς θεσμούς οι οποίοι στηρίζουν την κοινωνία. Τα οροθετικά άτομα έχουν ανάγκη τη στήριξή μας, τη βοήθειά μας και την αλληλεγγύη μας. Άλλωστε, το AIDS δε μεταδίδεται με μια αγκαλιά. Μόνο η αγάπη μεταδίδεται...

Πώς εξηγείται, όμως, η αδυναμία επίλυσης του γρίφου του AIDS, από τη στιγμή που εργάζεται πάνω σ΄αυτόν η αφρόκρεμα των επιστημόνων με τα πιο εξελιγμένα ερευνητικά μέσα; Θέλουν πραγματικά οι φαρμακευτικές εταιρείες να παρασκευάσουν το εμβόλιο;

Παραθέτω ένα άρθρο το οποίο φιλοξενήθηκε στις 9-3-2007 στην εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα» και δημοσιεύτηκε στο blog του κ. Στεφανογιάννη, Μοριακού Ερευνητή.

Ένα παγκόσμιο πρόβλημα

Η ιατρική τις τελευταίες δεκαετίες είναι ο ταχύτερα, ίσως, αναπτυσσόμενος τομέας όλων των επιστημών του ανθρώπου. Τεράστια ποσά ξοδεύονται για την έρευνα σε κάθε γωνιά της γης, με σκοπό την καταπολέμηση διαφόρων ασθενειών που μαστίζουν κυρίως τις φτωχές χώρες του τρίτου κόσμου, δηλαδή περισσότερο από τον μισό πληθυσμό του πλανήτη.

Παρά το γεγονός, όμως, αυτό, εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν στις υπανάπτυκτες χώρες από ασθένειες που είναι (ή θα μπορούσαν να είναι) αντιμετωπίσιμες. Με φόντο, όμως, την εξαθλίωση και την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, έχει σκηνοθετηθεί από τους ισχυρούς του κόσμου ένα καλοστημένο θέατρο του παραλόγου, μια γιγαντιαία παραγωγή με κέρδη δισεκατομμύρια δολάρια.

Η επέκταση του AIDS

Περισσότερα από 40 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν προσβληθεί από AIDS σε ολόκληρο τον κόσμο, με το 95% να βρίσκεται στις χώρες του τρίτου κόσμου. Επειδή τα κατάλληλα φάρμακα είναι δύσκολο να φτάσουν στις φτωχές χώρες (λόγω οικονομικών προβλημάτων, εμφυλίων πολέμων, ανύπαρκτων συστημάτων υγείας, έλλειψης υγειονομικού προσωπικού κ.α.), η μόνη σωτηρία για την αντιμετώπιση της επιδημίας του AIDS είναι η ανακάλυψη ενός εμβολίου. Πόσο πιθανή είναι, όμως, μια τέτοια ανακάλυψη; Είναι οι συνεχείς μεταλλάξεις του ιού, ή άλλα τεχνικής φύσεως προβλήματα, επαρκείς δικαιολογίες που εξηγούν την απουσία ουσιαστικής προόδου στο θέμα του εμβολίου εδώ και παραπάνω από δύο δεκαετίες;

Τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών…

Έχει πολλές φορές ειπωθεί ότι οι φαρμακευτικές βιομηχανίες είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα.

• To 2001 οι παγκόσμιες δαπάνες για φάρμακα ξεπέρασαν τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι πωλήσεις εμβολίων μόλις που έφτασαν τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια.

Εύκολα συμπεραίνει κάποιος ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν ασύγκριτα μεγαλύτερο συμφέρον από την κατανάλωση φαρμάκων που θα αγοράζει για όλη του τη ζωή ο ασθενής, παρά από την δημιουργία σκευασμάτων που θα χορηγούνται μόνο μια φορά ή και περιστασιακά, όπως είναι τα εμβόλια. Επιπλέον, οι εταιρείες δεν είναι εύκολο να πεισθούν για την παρασκευή εμβολίων, διότι ως πολυεθνικές επιχειρήσεις, εισηγμένες στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια του κόσμου, θα πρέπει να εμφανίζουν όλο και μεγαλύτερα κέρδη για τους μετόχους τους, αλλά και να μη θέτουν σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή τους με άστοχες και μη επικερδείς κινήσεις.

Το κόστος των φαρμάκων

Οι τελευταίοι συνδυασμοί φαρμάκων για την αντιμετώπιση του AIDS κοστίζουν περίπου 20.000 δολάρια το χρόνο, για κάθε ασθενή. Οι διεθνείς πιέσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων για μείωση της τιμής των φαρμάκων πέφτουν στο κενό, αφού πρόσφατα η εταιρεία που παρασκευάζει ένα από τα πιο διαδεδομένα σκευάσματα, αύξησε την ήδη υπερβολική τιμή του, διατρανώνοντας την παγκόσμια κυριαρχία της και περιφρονώντας τους επικριτές της! Επιπλέον, σε περιπτώσεις που κάποιες φτωχές χώρες, όπως η Νότια Αφρική, επιχείρησαν να κατασκευάσουν φτηνά αντίγραφα φαρμάκων, δέχτηκαν, εκτός από βροχή δικαστικών αγωγών, ακόμη και απειλές εμπορικών κυρώσεων από χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες (εφημερίδα Guardian, 5-8-1999).

Οι δεσμοί μεταξύ κυβερνήσεων, πανεπιστημίων και φαρμακευτικών εταιρειών είναι πανίσχυροι. Ως παράδειγμα αναφέρεται ότι το 1988 το πανεπιστήμιο Υale των Ηνωμένων Πολιτειών πούλησε ένα πρωτοποριακό φάρμακο σε μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές φαρμάκων, χωρίς καμία συμφωνία για το κόστος διάθεσής του, που τελικά έφτασε τα 4,3 δολάρια για κάθε χάπι των 40 mg (εφημερίδα Le Monde, 8-2-2002).

Μπορεί να βρεθεί τελικά λύση;

Το ερώτημα για το αν υπάρχει κάποια δύναμη που μπορεί να υποχρεώσει τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες να επενδύσουν στην παρασκευή σωτήριων εμβολίων, χωρίς καμία εξασφάλιση ότι το προϊόν τους θα βρει αγοραστή, είναι μάλλον ρητορικό.

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις μιας μελέτης καθηγητών του Χάρβαρντ, για να επιλυθεί αυτό το δύσκολο θέμα πρέπει να συμπράξουν δύο παράγοντες:

• η γενναιοδωρία των πλουσίων χωρών και ιδιωτών και
• η ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Οι καθηγητές εισηγούνται οι χώρες που ευημερούν να δώσουν πρακτικές διαβεβαιώσεις στις φαρμακευτικές εταιρείες ότι θα αγοράσουν εμβόλια και φάρμακα που θα παρασκευαστούν από τα εργαστήριά τους, ώστε να τα χορηγήσουν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Επιπλέον, καθώς σε μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι ο κρατικός μηχανισμός των περισσότερων υπανάπτυκτων χωρών είτε υπολειτουργεί, είτε είναι ολοκληρωτικά διεφθαρμένος, εκτιμάται ότι τα σκευάσματα θα φθάσουν στον προορισμό τους μόνο αν διανέμονται μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων.

Η ελεημοσύνη των πλουσίων…

Το 2001 οι πλούσιες χώρες, θέλοντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια όσων τις αποκαλούσαν υποκρίτριες, ίδρυσαν ένα διεθνές ταμείο (Global AIDS Fund) για την υποστήριξη των φτωχών κρατών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Μεγάλη Βρετανία έδωσαν από 200 εκατομμύρια δολάρια στο ταμείο, ποσό που θεωρήθηκε ως ελεημοσύνη, αφού είναι λιγότερο από το ποσό που χρειάζονται οι υποσαχάριες αφρικανικές χώρες κάθε εβδομάδα για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους στους παγκόσμιους τραπεζικούς κολοσσούς!

Ένα άλλο καθόλου ασήμαντο πρόβλημα είναι ότι οι πλούσιες χώρες, όπως γράφτηκε στο διεθνές ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (Απρίλιος 2005), παρέχουν κίνητρα και κρατούν στα δικά τους νοσοκομεία τους γιατρούς που προέρχονται από τις υπανάπτυκτες χώρες. Έτσι, έχει καταγραφεί επίσημα από τα Ηνωμένα Έθνη, ότι υπάρχουν κράτη με πληθυσμό εκατομμυρίων ανθρώπων που διαθέτουν λιγότερους από 500 γιατρούς, ενώ σε περιοχές εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων δεν υπάρχει κανένας επαγγελματίας υγείας!

Οι δύο επιδημίες
Σήμερα κοινή είναι η παραδοχή ότι υπάρχουν δύο επιδημίες AIDS στον κόσμο:

• μία των πλουσίων (ατόμων και χωρών), που μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα της επιστήμης για την αντιμετώπισή του, και
• μία των φτωχών, που είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν εντελώς αβοήθητοι.
  

Σημειώνεται ότι μόνο 50.000 από τα 30 εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από AIDS στην Αφρική έχουν πρόσβαση στα κατάλληλα φάρμακα. Αντίστοιχη, βέβαια, είναι η κατάσταση και για άλλες ασθένειες, όπως είναι η φυματίωση και η ελονοσία, οι οποίες στις ανεπτυγμένες χώρες θεωρείται ότι έχουν εξαλειφθεί. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εκτιμά ότι απαιτούνται πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, μόνο για τη στοιχειώδη πρόληψη του AIDS παγκοσμίως.

Επίλογος

Εκτός από την οικονομική πλευρά του θέματος, για να καταπολεμηθεί το AIDS χρειάζεται επαρκής εκπαίδευση, που πρέπει, όμως, να συνοδεύεται από σημαντικές αλλαγές του τρόπου ζωής εκατομμυρίων ατόμων. Τα ερωτήματα που απασχολούν κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο είναι πολλά:

Με ποιο τρόπο μπορούν, άραγε, να προφυλαχθούν οι λαοί των υπανάπτυκτων χωρών στις καθημερινές τους σεξουαλικές σχέσεις, ώστε να σταματήσει η ανεξέλεγκτη εξάπλωση του ιού;
Πώς θα πειστούν χιλιάδες άνδρες ότι ο βιασμός μικρών κοριτσιών δεν τους εξαγνίζει και δεν τους απαλλάσσει από τον ιό, πρακτική που εφαρμόζεται, με τραγικές συνέπειες, σε πολλές Αφρικανικές χώρες;
Πώς μπορούμε να πούμε σε λαούς που βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης ότι πρέπει να διατρέφονται σωστά, ώστε το ανοσοποιητικό τους σύστημα να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τη λοίμωξη με τον ιό;
Είναι αλήθεια ότι οι σύλλογοι πασχόντων στις δυτικές χώρες σαμποτάρουν την παρασκευή εμβολίου, για να μην ανασταλεί η έρευνα για νέα φάρμακα;
Μήπως το AIDS είναι πράγματι ένας εύκολος τρόπος για να συρρικνωθούν ανεπιθύμητες πληθυσμιακές ομάδες;
Μήπως οι παγκόσμιοι τραπεζικοί κολοσσοί δεν έχουν σκοπό να τραβήξουν τις χώρες του τρίτου κόσμου από το τέλμα, το οποίο οι ίδιες δημιούργησαν;

Μήπως, τελικά, όχι μόνο οι φαρμακευτικές βιομηχανίες, αλλά και ολόκληρος ο ‘’πολιτισμένος’’ μας κόσμος έχει συμφέρον να κρατάει τους κύριους πληγέντες από το τους υπανάπτυκτους λαούς, δέσμιους της πείνας, των επιδημιών και της ανείπωτης εξαθλίωσης των ισχνών τους σωμάτων και των τρομαγμένων τους ψυχών;

• Ακόμη, διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της "ακατάλληλης" σχετικά με τη φαρμακευτική εταιρεία BAYER και ο ρόλο της στην εξάπλωση του AIDS σε Ασία, Λατινική Αμερική, αλλά και Γαλλία, Ισπανία με τη παράνομη συνέχιση της διανομής ενός φαρμάκου που είχε αποσυρθεί από τις ΗΠΑ καθώς είχε βρεθεί ότι αποθέματα του φαρμάκου ήταν μολυσμένα με τον ιό του AIDS!
• Διαβάστε επίσης το σχετικό άρθρο του Arkoudou ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά:
  

Φιλαράκο, είναι απλό: πάρε ένα προφυλακτικό από το περίπτερο, και την επόμενη φορά που θα πας να κάνεις έρωτα, βάλτο στο πέος σου. Δεν είναι λιγότερη η ηδονή, ειδικά αν σκεφτείς ότι αν το κάνεις, θα σου δίνεται η ευκαιρία να το κάνεις συνέχεια.

Η ή Ο συνοδός του; Καλά θα κάνεις να το απαιτήσεις. Κάθε σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό, δεν είναι παιχνίδι, είναι επικίνδυνη. Όσο σίγουρη/σίγουρος και αν αισθάνεσαι για τον άλλον, ζήτα το - και όχι μόνο την πρώτη φορά.

Άλλωστε όπως επισημαίνει πολύ εύστοχα ο Τάσος Βελιάδης στο xblog.gr:

Το να έχεις σεξουαλικές σχέσεις με κάποιον χωρίς να παίρνεις τις κατάλληλες προφυλάξεις, ουσιαστικά σημαίνει ότι έχεις σεξουαλικές σχέσεις με όλους τους προηγούμενους ερωτικούς συντρόφους του.
Οι περισσότεροι φορείς του ιού του ΑΙDS παραμένουν απολύτως υγιείς για αρκετά χρόνια. Ο καθένας μπορεί να έχει μολυνθεί από τον ιό του AIDS και να μην το γνωρίζει. Μην διακινδυνεύεις αποδεχόμενος σεξουαλικές επαφές χωρίς προφυλάξεις.

Στη συνέχεια ανατρέξτε στην αυτοβιογραφία μιας ασθενούς με AIDS, της Αλεξάνδρας Αθηναίου με τίτλο: «Και βέβαια δεν σας αφορά» η οποία αναφέρει:

Η αυτοβιογραφία μου, παρουσιάζει το κόστος της άγνοιας στη ζωή μου, του απροφύλαχτου έρωτα, της διάγνωσης του ιού μέσα από την γέννηση του μονάκριβου γιου μου αλλά και της δύναμης που έχει ο καθένας μας να διαχειριστεί με υπεύθυνο τρόπο το θεριό που τον βασανίζει.

Ακόμη, παρακολουθήστε μερικά ενδιαφέροντα βιντεάκια από το blog της αντίδρασης!

Για να επιστρέψουμε όμως στο τομέα της τεχνολογίας παραθέτω ένα άρθρο του GizModo το οποίο διάβασα και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ισχύει! Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο αυτό πολιτικοί στην Ινδονησία προωθούν ένα σχέδιο με βάση το οποίο θα τοποθετηθούν ετικέτες RFID σε όλους τους ασθενείς με HIV με απώτερο σκοπό τον έλεγχο της σεξουαλικής τους δραστηριότητας από τις αρμόδιες αρχές!


Η τεχνολογία είναι εδώ, υπάρχει γύρω μας. Το μεγάλο ζητούμενο είναι ο τρόπος με τον οποίο θα την αξιοποιήσουμε... για το καλό όλων και όχι για περιθοριοποίηση και έλεγχο ομάδων πλυθησμών όπως στο παράδειγμα παραπάνω...


Ομολογώ πως όταν ξεκινούσα το παραπάνω άρθρο δεν υπολόγιζα ότι θα βγει τοοόσο μεγάλο. Αν αντέξατε να φτάσετε μέχρι αυτές τις γραμμές μάλλον σας φάνηκε ενδιαφέρον...

Read more »

Έρευνα | Τα παιχνίδια πόλης κυριέυουν τους δρόμους.

Αν ξαφνικά δείτε να περνάει από δίπλα σας κάποιος ντυμένος με κίτρινα ρούχα και περίεργα γυαλιά και λίγο μετά δείτε κάποιους ντυμένους με άσπρα σεντόνια να τρέχουν κοιτώντας τα κινητά τους τηλέφωνα, μην τρομάξετε. Απλώς ορισμένοι αποφάσισαν να μεταφέρουν το PacMan από τον ηλεκτρονικό κόσμο στον πραγματικό... Τα παιχνίδια πόλης κυριεύουν τους δρόμους.

Άρθρο στο Βήμα της Κυριακής.

Άνθρωποι στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στην Κίνα και στην Ιαπωνία παίζουν ομαδικά παιχνίδια μέσα στις πόλεις χρησιμοποιώντας τα νέα τηλεπικοινωνιακά συστήματα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι συμμετέχουν σε παιχνίδια ­ όπως το παιχνίδι του θησαυρού κ.ά. ­, στα οποία χρησιμοποιούνται συστήματα δορυφορικού εντοπισμού (GPS), ψηφιακές κάμερες και κινητά τηλέφωνα, όπου οδηγίες και πληροφορίες για την εξέλιξη των παιχνιδιών δίνονται κυρίως μέσω γραπτών μηνυμάτων.

Τα «παιχνίδια της πόλης», όπως ονομάστηκαν, έχουν διάφορα σενάρια (ανακάλυψη κατασκόπων, ανακάλυψη και «εξολόθρευση» βαμπίρ, κ.ά.), αλλά το δημοφιλέστερο είναι το κλασικό κυνήγι του θησαυρού με το έπαθλο να βρίσκεται συνήθως κρυμμένο σε περίεργα, εξωτικά ή δύσβατα σημεία, όπως για παράδειγμα σε κάποιο υποθαλάσσιο σημείο. Εκτός από το καθαρά ψυχαγωγικό κομμάτι, υπάρχει και η κοινωνιολογική διάσταση του θέματος.

Πολλά παιχνίδια πόλης αποτελούν μεταφορές γνωστών videogames.

• Ένα από αυτά, που έχει μεγάλη επιτυχία στη Νέα Υόρκη, είναι το Pac-Manhattan, όπου κάποιος ντύνεται PacMan και προσπαθεί να ξεφύγει από τους παίκτες που έχουν επιλέξει τον ρόλο των φαντασμάτων (έχοντας φυσικά ντυθεί αναλόγως), οι οποίοι τον κυνηγούν φυσικά στο Μανχάταν, αλλά και σε άλλες περιοχές της αμερικανικής μεγαλούπολης.

• Αλλο δημοφιλές παιχνίδι είναι το Uncle Roy all around you (Ο θείος Ρόι παντού γύρω σου) το οποίο δημιούργησε μια ομάδα Άγγλων καλλιτεχνών που ονομάζεται Blast Theory και η οποία ασχολείται τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη τέτοιων παιχνιδιών. Στόχος των παικτών είναι να εντοπίσουν τον θείο Ρόι πριν λήξει ο προκαθορισμένος χρόνος του παιχνιδιού και φυσικά το πεδίο της δράσης είναι η πόλη, με τα κινητά τηλέφωνα να αποτελούν το μέσο παροχής οδηγιών και πληροφοριών. Ασφαλώς, όπως και σε κάθε street game, η κατασκευή κινητών τηλεφώνων που διαθέτουν ενσωματωμένο GPS έχει λύσει τα χέρια των παικτών, οι οποίοι δεν χρειάζεται να μεταφέρουν και να χειρίζονται πολλές συσκευές.
  

• Η εταιρεία παιχνιδιών Hasbro έφτιαξε ένα είδος Μονόπολης στο Λονδίνο, όπου χρησιμοποιούνται οι αληθινές τοποθεσίες και οι μετακινήσεις γίνονται με 18 ταξί συνδεδεμένα με GPS.

  Στη Νότια Αυστραλία, ένα πανεπιστήμιο μετατράπηκε μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας σε σέτινγκ για το γνωστό ηλεκτρονικό παιχνίδι Doom.

• Στη Σουηδία, στη Ρωσία, στην Ιρλανδία, στη Φινλανδία και στην Κίνα μεγάλη επιτυχία έχει το παιχνίδι BotFighters, το οποίο αποτελεί μια παραλλαγή του δημοφιλούς βιντεοπαιχνιδιού Dungeons & Dragons, στο οποίο κάθε παίκτης καλείται να υποδυθεί κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα ή ρόλο, ακολουθώντας την ορολογία αυτών των παιχνιδιών. Στo BotFighters οι παίκτες πρέπει να ερευνούν την πόλη και να «συγκρούονται» για την κατάκτηση συγκεκριμένων περιοχών. Ασφαλώς, οι επιθέσεις και τα χτυπήματα γίνονται με τη μορφή γραπτών μηνυμάτων ανάμεσα στους παίκτες.

Όπως όμως γνωρίζουμε όλοι, πολλές φορές, είτε σε κάποιες περιοχές είτε στο εσωτερικό κάποιων κτιρίων, δεν έχουν σήμα τα κινητά τηλέφωνα. Έτσι έχουν δημιουργηθεί και παιχνίδια στα οποία έχει ληφθεί υπόψη και αυτή παράμετρος. Ένα από αυτά ονομάζεται Can you see me now? (Μπορείς να με δεις τώρα;) και αποτελεί τη σύγχρονη μεταφορά του Κλέφτες και Αστυνόμοι.

• Κάποιοι έχουν τον ρόλο του αστυνομικού o οποίος καταδιώκει τους παρανόμους με τη βοήθεια των GPS και οι παράνομοι αναζητούν καταφύγιο σε περιοχές και κρυψώνες που δεν πιάνουν τα σήματα των κινητών και των δορυφορικών συστημάτων εντοπισμού θέσης ή σε σημεία όπου μπορεί να υπάρχουν παρεμβολές.

Ακόμη, παραθέτω την άποψη του κ. Καρύδη σχετικά με την αξιοποίηση αυτού του είδους των παιχνιδιών στην εκπαίδευση. Έχει πολύ ενδιαφέρον και αποτελεί μια πρόκληση για όλους μας (φοιτητές, καθηγητές) να μπορέσουμε να οργανώσουμε κάτι αντίστοιχο στο άμεσο μέλλον. Θα ήταν κάτι διασκεδαστικό και εκπαιδευτικό ταυτόχρονα τόσο για τους παίκτες όσο και τους διοργανωτές του παιχνιδιού! Πραγματικά εντυπωσιακό!

Θα μπορούσαμε αυτό να το αξιοποιήσουμε στην εκπαίδευση; Ένα κυνήγι θησαυρού γνώσεων που θα αναπτύσσεται με την υποστήριξη των μηχανών γεωεντοπισμού (GPS) ακούγεται ως δελεαστική ιδέα. Στα όρια της (μικρής μας) πόλης μπορούμε να οργανώσουμε διαγωνισμό "πατριδογνωσίας" που θα αφορά είτε μόνο την τάξη μας (οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες) ή ακόμα και ανάμεσα σε σχολεία. Θέτουμε ερωτήματα που αφορούν την πλούσια ιστορία της, αναζήτηση πληροφοριών στις βιβλιοθήκες, τα μνημεία, τα αγάλματα, τα ιστορικά κτήρια, τη λογοτεχνία, πρόσωπα, σημεία κ.ά. Ουσιαστικά ένα μεγάλο webquest/ ιστοεξερεύνηση στήνεται ...υπαιθρίως.

• Μέσω του GPS τους οι μαθητές θα εντοπίζουν σημεία γνωστικού ενδιαφέροντος,
• ενδιάμεσα μπορούν σε κιόσκια (ουσιαστικά laptops που θα έχουμε στήσει σε ορισμένα σημεία) να αναζητούν πληροφορίες διαδικτυακά,
  
• θα μπορούν τα μέλη κάθε ομάδας μέσω sms να ανταλλάσσουν πληροφορίες, να οργανώνουν την έρευνά τους, να ορίζουν ρόλους, προτεραιότητες κλπ.

Στα πλαίσια του μαθήματος της τοπικής ιστορίας μάλιστα στην Γ΄Γυμνασίου η βιωματική μάθηση θα συναντά την ούτως ή άλλως δελεαστική για τους μαθητές μας χρήση των Νέων Τεχνολογιών. Οπότε έχουμε:

• 1. Ομαδοσυνεργατική μάθηση
• 2. Ανακαλυπτική γνώση.2. Ευριστική μάθηση.
• 3. Διεύρυνση της κοινωνικής δικτύωσης των παιδιών. Οι ΝΤ δε λειτουργούν απομονωτικά.
• 4. Νέος γραμματισμός
• 5. Ζωντανό παιγνίδι έξω στις γειτονιές.

Οπωσδήποτε μπορούμε να σκεφτούμε και άλλα για να εμπλουτίσουμε την όλη διαδικασία. Το όλο παιχνίδι-μάθημα μπορεί να ενταχθεί τόσο στα πλαίσια της τυπικής, της ημιτυπικής όσο και της άτυπης εκπαίδευσης.

Διαβάστε ακόμη ένα παλαιότερο σχετικό άρθρο που είχα δημοσιεύσει σχετικά με ένα πείραμα του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών ο οποίο μελετά τη πραγματικότητα του μέλλοντος σήμερα αξιοποιώντας παρόμοιες τεχνικές με αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Read more »